Cavalier CHOROBY
W zakresie medycyny weterynaryjnej w ostatnich czasach nastąpił ogromny postęp. To co kiedyś w wielu wypadkach skazywałoby czworonoga na długotrwale leczenie czy nawet śmierć obecnie przy dobrej diagnozie oraz szybkiej interwencji nie stanowi większego problemu. Codzienny kontakt właściciela z psem pozwala nam na szybkie dostrzeżenie ewentualnych zmian w jego zachowaniu. Szczególnie musimy obserwować młode psy.  Niebezpieczne są choroby zakaźne. Dlatego tak ważne są szczepienia.

NUŻYCA nie jest chorobą genetyczną!. Nużyca jest chorobą tła parazytologicznego, której bezpośrednim czynnikiem jest nużeniec psi ( Demodex canis). To pasożyt ( osiąga rozmiary od 0,2 do 0,3 mm), tak jak świerzb, pchła itd.. Pasożyt ten bytuje w mieszkach włosowych. Jego nosicielami jest około 90% psów i pasożyty mieszkają tam bezobjawowo. Uaktywniają się jednak w momencie wystąpienia sprzyjających warunków do rozwoju, czyli spadek odporności zwierzaka na wszelakie alergie, ropne zapalenia skóry, podrażnienia. Zaczynają się wtedy intensywnie namnażać. Nużeniec nie jest nigdy podstawową jednostką chorobowa na skórze, a jedynie efektem innej toczącej się choroby. Uogólniony proces chorobowy znacznie utrudnia i wydłuża czas niezbędny do wleczenia zwierzęcia. Stąd tak ważną sprawą jest wczesne postawienie trafnej diagnozy. Pobranie prób do badań diagnostycznych w kierunku nużycy jest stosunkowo niewdzięczne polega, bowiem na zeskrobaniu wierzchniej warstwy naskórka do pierwszej krwi z małej powierzchni chorobowo zmienionego miejsca. Samo badanie diagnostyczne polega na badaniu mikroskopowym i stwierdzeniu obecności pasożyta w uprzednio " prześwietlonym" ( rozjaśnionym naskórku). Chcę nadmienić, że początkowe objawy niektórych innych chorób skóry przypominać mogą objawy nużycy. Dlatego też absolutnie koniecznym jest wykonanie badań. W tej chwili chcę przypomnieć (moim zdaniem) drugą podstawową zasadę lekarza "jak się leczy to trzeba wiedzieć, co się leczy".

PARWOWIROZA Canine Parvovirus  U zwierząt  powyżej 8 tygodnia życia, parwowiroza przebiega jako zapalenie żołądka i jelit. Płeć, rasa, wielkość i waga nie mają żadnego wpływu na zachorowanie. Do naturalnego zakażenia dochodzi głównie przez układ pokarmowy (głównie poprzez kontakt z kałem chorych zwierząt). Zakażenie: poprzez kontakt z chorym zwierzęciem, lub jego wydalinami (wirus łatwo przenosi się poprzez przedmioty codziennego użytku i odzież) Okres inkubacji choroby wynosi od 3 do 8 dni. Objawy pojawiają się nagle. Początkowo są to uporczywe, męczące wymioty. Po około 24 godz. dołącza do nich silna biegunka, początkowo szara, potem więcej niż u 50% przypadków krwawa. Zwierzęta, u których nie wystąpiło krwawienie mają większe szanse na przeżycie. Uporczywe wymioty i biegunka w ciągu kilku godzin doprowadzają do krańcowego odwodnienia. Chore psy wykazują silne osłabienie, leżą, nie reagują na otoczenie. Postępujące odwodnienie organizmu objawia się utratą elastyczności skóry, zmatowieniem i wypadaniem sierści. Faktem jest, że parwowiroza atakuje psy bez względu na wiek, płeć i rasę. Jednakże należy podkreślić, że ponad 80% przypadków - to psy od 2 do 12 miesiąca życia.  Nie wolno zapomnieć też o prowadzeniu kuracji wodno - elektrolitowej (uwzględniając kwasicę lub zasadowicę). Ze względu na możliwość zawikłania choroby przez bakterie, niezbędne jest podanie antybiotyku o szerokim spektrum działania. Szalenie istotnym punktem w pomyślnym rokowania choroby jest odpowiednio szybka reakcja właściciela zwierzęcia. Trzeba pamiętać, że im szybciej zgłosimy się do lekarza tym szanse na uratowanie psa są większe.
KORONOWIROZA to choroba psów - biegunka wywołana przez wirus korona (CCV). Choroba objawia się brakiem łaknienia, osłabieniem psa oraz wodnistą biegunką, często koloru żółto-pomarańczowego o mocnym, charakterystycznym zapachu. Jednoczesna infekcja spowodowana wirusem korona oraz parwo wywołuje poważne objawy prowadzące w większości przypadków do śmierci psa.

NOSÓWKA to jedna z najgroźniejszych chorób zakaźnych psów. Zakażenie nastepuje  poprzez kontakt z wydzielinami (kał,mocz) i wydalinami ( ślina, wypływ z nosa i oczu) chorego zwierzęcia, możliwe jest zakażenie pośrednie- poprzez przenoszenie wirusa na ubraniu, rękach itp.Objawom nosówki towarzyszy podwyższenie temperatury ciała, brak apetytu, wypływ z nosa i oczu - potem choroba może rozwijać sie w kilku kierunkach :

• - postać jelitowa - wymioty, biegunka, osłabienie i odwodnienie zwierzęcia
• - postać oddechowa - kaszel, trudności w oddychaniu, zapalenie płuc
• - postać nerwowa - światłowstręt, ropne zapalenie rogówki, napady padaczkowe, niezborności, niedowłady, porażenia
• - postać skórna (najrzadsza) - nadmierne rogowacenie opuszek palców

Istnieje tendencja do przechodzenia jednej postaci w drugą i współistnienia objawów. Choroba ta charakteryzuje się dwufazowym wzrostem temperatury wewnętrznej. Późniejsze objawy to zapalenie oskrzeli i płuc, zapalenie żołądka i jelit, biegunka oraz wymioty. W przebiegu choroby występują komplikacje ze strony układu nerwowego. Śmiertelność jest bardzo wysoka.

CHOROBA RUBARTH'a to zakaźne zapalenie wątroby psów (choroba Rubartha) - choroba zakaźna psów wywołana przez adenowirus typ 1 . Choroba rozwija się bardzo szybko i może doprowadzić do śmierci psa w przeciągu jednej doby. Zakażenie: poprzez kontaky z chorym zwierzęciem, lub jego wydalinami i wydzielinami. Objawy choroby to wysoka gorączka, wymioty, biegunka, drgawki i czasami żółtaczka. Może występować łącznie z nosówką.
 
KASZEL KENNELOWY adenowirus typ 2 (CAV-2) wywołuje głównie infekcje układu oddechowego, objawia się nieżytem gardła, oskrzeli, stanem zapalnym migdałków oraz zapaleniem płuc. Również wirus parainfluenzy jest uznawany jako czynnik wywołujący kaszel kenelowy. Pierwszym objawem choroby jest suchy, spazmatyczny kaszel, który może utrzymywać się przez wiele tygodni.

LEPTOSPIROZA canicola - jeden z najczęściej występujących serotypów leptospir, rozprzestrzeniający się na drodze bezpośredniej wśród u psów. Leptospira canicola wywołuje tyfus psi, zwany również chorobą sztutgardzką. Leptospiry umiejscawiają się w nerkach. Typowe objawy to znaczne pragnienie, wymioty, biegunka ze skrzepami krwi.
Leptospira icterohaemorrhagiae - wywołuje żółtaczkę zakaźną zwaną również chorobą Weila. Żółtaczka zakaźna objawia się utratą apetytu, wymiotami, podwyższoną temperaturą ciała. Leptospiry osiadają w wątrobie wywołując zmiany zapalne, uszkadzają miąższ wątroby i prowadzą do żółtaczki.

BORELIOZA zwana chorobą z Lyme  jest to choroba przenoszona przez kleszcze. Występuje zarówno u ludzi jak i zwierząt. Borelioza u psów objawia się powracającym zapaleniem stawów kończyn przednich i tylnych. Choroba jest bardzo trudna w diagnozowaniu, dlatego tylko szczepienie daje możliwość pełnego zabezpieczenia psa. Ostatnie badania wykazały obecność bakterii Borellia u 75% badanych kleszczy. Choroba ta czasami daje objawy niesfoistego zapalenia stawów, pies kuleje i nie reaguje na leczenie p/zapalne i p/ bólowe
WŚCIEKLIZNA jest niezmiernie ostrą i zawsze śmiertelną chorobą zakaźną, atakującą ośrodkowy układ nerwowy. Wrażliwy jest też na działanie większości środków dezynfekujących, Pamiętajmy o tym, że wścieklizna jest w dzisiejszych czasach jedną z nielicznych chorób, która ma stuprocentową śmiertelność osobników, które uległy zakażeniu. Dotyczy to zarówno ludzi jak i zwierząt. Do zakażenia wścieklizną dochodzi na ogół wskutek pogryzienia przez chore zwierzę. Zakażenie możliwe jest poprzez kontakt ze śliną chorego zwierzęcia i uszkodzonej skóry lub błon śluzowych zdrowego osobnika.

ZAPALENIE UCHA Jeśli pies staje się nadpobudliwy, zaniepokojony, mocno potrząsa głową, to być może cierpi na zapalenie zewnętrznego przewodu słuchowego (otitis externa). Najczęściej są to zapalenia na tle bakteryjnym, drożdżakowym bądź alergicznym. Zależnie od formy schorzenia i od temperamentu zwierzęcia, chore psy mogą się różnie zachowywać. Jedne są nadpobudliwe, zaniepokojone, chodzą z konta w kąt, mocno potrząsając głową (tzw. "trzepanie uszami"), inne szukają zacisznego miejsca, są smutne i apatyczne. Chore psy mają podwyższoną ciepłotę okolicy nasady małżowiny usznej. Miejsce to jest wrażliwe na dotyk, podczas badania zwierzę protestuje, broni się i trzepie uchem. W niektórych przypadkach psy przechylają głowę na stronę chorego ucha.  Podatne są psy zwisłouche Przewód słuchowy jest u nich słabo wietrzony i w związku z tym przeważnie stale wilgotny. W takich warunkach drobnoustroje chorobotwórcze mają idealne warunki do namnażania się, szczególnie gdy właściciel zwierzęcia zaniedbuje zabiegi pielęgnacyjne. Dlatego ważne są systematyczne zabiegi pielęgnacyjne.

PRZEPUKLINA PĘPKOWA hernia umbilicalis najczęściej spotykana przepuklina i najmniej grozna. Ściśle biorąc nie jest to przepuklina, a jedynie wciśnięcie sie tkanki tłuszczowej lub części otrzewnej do pierścienia pępkowego. Tylko wyjątkowo sa one  większe niz wiśnia czy orzech włoski.